ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့ေသာဘိုင္ပင္ဂူ (ဂူပင္) ရြာေလး

 
မနက္ခင္းတစ္ခုမွာေပါ့…အြန္လိုင္းေပၚတက္ရင္း “ဂိုင္းပင္ရြာ (ဂူပင္ရြာ) ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္စာသင္ေက်ာင္း” 

ဆိုတဲ့ပိုစ့္ေလးကိုဆိုဒ္မွာေတြ ့ခဲ့ရတယ္ဗ်။ပိုစ့္ေလးကိုဖတ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလးလည္းစိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိတယ္ဗ်ာ။

အဲ့ပိုစ့္ေလးဖတ္ၿပီးၿပီးခ်င္းကတည္းကသြားလွဴဖို ့ဆႏၵကလည္းထက္သန္ခဲ့တယ္။ဒါေပမယ့္အထမေၿမာက္ေသးဘူး။

တစ္ေန ့က်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အဲ့သတင္းေလးကိုပို ့ေပးတဲ့ ကိုဖိုးေက်ာ္နဲ ့ဖုန္းအဆက္အသြယ္ရခဲ့တယ္။

ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္လည္းကိုဖိုးေက်ာ္ကိုေလာရတာေပါ့ဗ်ာ။ကိုဖုိးေက်ာ္ခမ်ာလည္းလုပ္ေပးရွာပါတယ္ဗ်ာ။

သူ ့အလုပ္ေတြၾကားထဲကေန (၁၂.၁၁.၂၀၁၁) မွာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ၈ မိုင္ Lucky Seven 

မွာခ်ိန္းတယ္ဗ်။ဘိုင္ပင္ရြာေလးနဲ ့ပက္သက္ၿပီးေတာ့ေအာက္ပါအတိုင္းရွင္းၿပေပးခဲ့ပါတယ္။

မႏၲေလးတိုင္း၊ပုသိမ္ၾကီးၿမိဳ ့နယ္၊မင္းကန္ေက်းရြာအုပ္စုအတြင္းရွိ၊ေတာစုေက်းရြာနဲ ့မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ ့

ရြာေလးနာမည္ကဘိုင္ပင္ရြာေလးၿဖစ္ပါတယ္ဗ်။ခရီးစဥ္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့ပထမဆံုးအေနၿဖင့္မႏၱေလး 

ကိုသြား..အဲ့ကမွၾကာနီကန္လမ္းအတိုင္းသြားရၿပီး ေတာစုရြာေလးကိုေရာက္မွာၿဖစ္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္အခုေၿပာမယ့္ ဘိုင္ပင္ရြာေလးကေတာ့ေတာင္ေပၚေဒသေလးေပါ့ဗ်ာ။ေတာစုေက်းရြာေလးနဲ ့ဆို၄ 

မိုင္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေ၀းပါတယ္။ေတာင္ေပၚကိုကေတာ့လမ္းေလွ်ာက္တက္ရတာပါ။ကိုဖိုးေက်ာ္တို ့

သြားတုန္းကေတာ့ လွည္းတစ္တန္ ကုန္းေၾကာင္းတစ္တန္(လမ္းေလွ်ာက္ရတာကို)ေၿပာတာေနာ္။

အခုအခ်ိန္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္အဆင္ေၿပသြားၿပီလို ့ေၿပာပါတယ္။လမ္းခရီးကလည္းအရင္လိုမခက္ခဲေတာ့ပါဘူး။

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကဆို အဲ့ရြာက ကေလးေတြကစာသင္ခြင့္မရရွိခဲ့ၾကပါဘူး။ေက်းဇူးရွင္ 

၀ါးခင္းကုန္းဆရာေတာ္ဦးတိကၡ နဲ ့ေတာစုရြာ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး ဦးကံလြင္တို ့ရဲ ့ကူညီေဖးမမွဳေၾကာင့္ 

ကေလးေတြကိုစာသင္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္ဗ်။စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိတဲ့တစ္ခ်က္ကေတာ့ဗ်ာ..အသက္ 

၁၂ ႏွစ္ေလာက္ရွိတဲ့ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေလးေတြက အခုမွႏွစ္တန္းစာကိုသင္ေနရတုန္းပဲရွိေသး 

တယ္တဲ့။ေနာက္ၿပီး စာသင္ေနတဲ့ကေလးတစ္ခ်ိဳ ့ကအခုခ်ိန္ထိ အစိုးရစာေမးပြဲကိုေၿဖဆိုခြင့္မရေသးတာပါ။

ေခတ္စကားနဲ ့ေၿပာရရင္ ဘကေက်ာင္းအၿဖစ္မေၿပာင္းလဲႏိုင္ေသးတာပါ။အဲ့ေက်ာင္းေလးကို

ဆရာေတာ္က ေက်ာင္းဆရာေလးတစ္ေယာက္ကို လစာ ၂၀၀၀၀ ေပးၿပီးဒါနၿပဳဖို ့အကူအညီေတာင္းရာမွ

..ဆရာေလးကေတာင္ေပၚေတာင္ေအာက္ ၄ မိုင္ေ၀းတဲ ့ ခရီးကိုေခါက္တုန္ ့ေခါက္ၿပန္ေၿခလွ်င္တက္ဆင္းၿပီး 

စာသင္ေပးေနတာပါ။ကြ်န္ေတာ္တို ့ေတြ တစ္သက္လံုး ပရဟိတလုပ္လာတာသူကို ေတာ့မမွီေသးႏိုင္ပါဘူး။

သူ ့ရဲ ့ဇြဲလံု ့လေလးကိုတကယ္ပဲေလးစားမိပါတယ္..ဆရာေတာ္ရဲ ့သပိတ္ကေတာ့သူ ့အတြက္ထမင္းအိုးၾကီးပါဗ်ာ။

ဆရာေတာ္ကမိုးေတြရြာလို ့ဆြမ္းခံမထြက္ၿဖစ္ရင္ေတာ့ ပဲၿပဳတ္ေလးနဲ ့ဆားေလးနဲ ့စားရတာေပါ့ဗ်ာ။

ခက္တာက သူကလည္းေက်ာင္းမပီးေသးဘူးေလ။ေက်ာင္းတက္ေနဆဲေပါ့ဗ်ာ။ဆရာေတာ္ကလည္း 

ဒီလကုန္ရင္သူလည္း လစာေပးဖို ့မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဟုေၿပာၾကားေၾကာင္းသိရသည္။ကေလးေတြရဲ႕  

ပညာေရးကရင္ေလးစရာေတြေပါ့ဗ်ာ။ဆရာေတာ္ဦးတိကၡကလည္း ဘိုင္ပင္ဂူအနီးမွာရွိတဲ့ 

သဘာ၀လိုင္ဂူၾကီးထဲမွာပဲ သီတင္းသံုးတာပါ။ဂူအတြင္းမွာရွိတဲ့ ရွဳခင္းကလည္းတကယ္ပဲေအးခ်မ္းသာယာ 

လွပါတယ္။ကိုယ္တိုင္ၿမင္ရရင္ ပိုၿပီးၾကည္ႏူးမိမွာပါ။ဘုိင္ပင္ဂူရြာေလးကပညာေလးနဲ ့

ပက္သက္ၿပီးအခက္အခဲတင္မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ အဓိကအရာတစ္ခုၿဖစ္တဲ့ေရ အခက္အခဲမွာလည္း

ဆိုးရြားလွပါတယ္ဗ်ာ။ဘိုင္ပင္ဂူရြာသူ၊ရြာသားေတြဆိုရင္ သဘာ၀ဂူၾကီးနဲ ့တစ္မိုင္ခန္ ့ေ၀းတဲ့

ေတာင္က်စမ္းေရကိုသာ အဓိကအားကိုးေနရတာေပါ့ဗ်ာ။တခ်ိဳ ့ဆိုကိုဖိုးေက်ာ္တို ့သြားတုန္းကဆို

ေရေတာင္မခ်ိဳးႏိုင္ဘဲညစ္တီးညစ္ပတ္ သဘာ၀အလွေလးေတြနဲ ့တဲ့။ေနာက္ၿပီး ဆရာေတာ္တို႔

ေဆာက္ေပးထားတဲ့စာသင္ေဆာင္ေလးကလည္းခ်ိဳ ့တဲ့လွပါတယ္။အခန္း ၂ ခန္း၊၃ 

ခန္းေၿမစိုက္ေလး၊ထရံကာ၊သက္ကယ္မိုးေလးနဲ ့ပါဗ်ာ။ေက်ာင္းကိုလစာေထာက္ပံ့မွဳၿဖင့္

စာသင္ေပးေနတဲ့ဆရာေလးေနဖို ့က အခန္း ၁ခန္း ပတ္လည္(ကင္းတဲပံုစံ)ထရံကာ၊၀ါးခင္း၊သက္ကယ္မိုး 

သံုးဘက္သာကာထားၿပီး တံခါးပိတ္မပါတဲ့အေဆာင္ေလးနဲ ့ေပါ့ဗ်ာ။တကယ္ပါဗ်ာ..ရွိတာေလးနဲ ့ 

ၿဖစ္သလိုေလး ၾကိဳးစားေနရတာပါဗ်ာ။အခုလိုမ်ိဳး မွ်စ္ခ်ိဳး၊၀ါးခုတ္ၿပီး ၀မ္းစာအတြက္အသည္းအသန္ 

ရွာေဖြေနရၿပီး ပညာေရးလမ္းေၾကာင္းေတြမွာ ဒုကၡပင္လယ္ေတြေ၀ေနတဲ ့သူတို ့ရဲ ့ဘ၀ေလးေတြကို 

လက္ပိုက္ၿပီးၾကည့္ေနေတာ့မွာလားဗ်ာ။ မိုးတြင္းဆို မိုးကရြာ ခ်မ္းကလည္းခ်မ္း

မလံုမၿခံဳၿဖစ္ေနတဲ ့စာသင္ေဆာင္ေလးကိုေရာ မမြမ္းမံေပးခ်င္ဘူးလားဗ်ာ။ တစ္မိုင္ေလာက္ေ၀းတဲ့ေနရာကို

ခက္ခက္ခဲခဲသြားေရသြားခဲ့ၿပီး..ေရကိုေတာင္လံုလံုေလာက္ေလာက္မသံုးႏိုင္တဲ့ သူတို ့ဘ၀ေလးကိုေရာ 

မကူညီခ်င္ဘူးလားဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္တကယ္ပဲ၀မ္းနည္းမိတယ္ဗ်ာ…ဒီစာေလးကိုေရးေနရင္းနဲ ့ေတာင္။ 

ဘိုင္ပင္ရြာမွာရွိတဲ့ေက်ာင္းသူ၊သားေလးေတြကိုေရာ အစိုးရေက်ာင္းမွာတက္ဖို ့အတြက္နဲ ့.. 

သူတို ့ရဲ ့အနာဂတ္ေလးေတြအတြက္ အလင္းေရာင္ေတြေရာ …မေပးခ်င္ဘူးလားဗ်ာ။ 

တတ္ႏိုင္ရင္ကူညီၾကပါဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္တစ္ကယ္ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵကေတာ့ဗ်ာ..ကြ်န္ေတာ္သိတဲ့

ပရဟိတအဖြဲ ့ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ ့ေတြ ့မယ္..ဒီအေၾကာင္းေလးကိုရွင္းၿပမယ္..အဲ့ရြာေလးကိုေရာက္ဖူးတဲ့..

ကိုဖုိးေက်ာ္ကိုအကူအညီေတာင္းၿပီးေပါ့ဗ်ာ..ၿပီးေတာ့ဆိုဒ္အသီးသီးကေန အလွဴေငြေတြေကာက္

၊ေက်ာင္းသံုးပစၥည္းေလးေတြ၀ယ္၊ရွိစုမွတ္စု သတင္းစာေလးေတြ၊ေရႊေသြးေလးေတြသယ္၊ Unicef 

ကေနခ်ေပးတဲ့ အခမဲ ့ေၿမစစ္အိုးေလးေတြေတာင္း၊ကိုယ္နဲ ့သိတဲ့ဆရာ၀န္ေလးေတြေပါင္းၿပီး၊က်န္းမာေရး 

အသိပညာေပးပြဲေလးေတြလုပ္၊စာသင္ေဆာင္ေလးကိုလည္း၊တတ္စြမ္းသေလာက္ေလးမြမ္းမံ၊

အခက္အခဲၿဖစ္ေနတဲ့ေရဒုကၡေလးရယ္ကို ကြ်န္ေတာ္တို ့ညီအစ္ကိုေမာင္နွမေတြ

ကူညီလိုက္ရေအာင္လားဗ်ာ။ ေနာက္တစ္ခုက ကြ်န္ေတာ္တို ့အေနနဲ ့ဘိုင္ပင္ဂူမွာစာသင္ေပးဖို ့အတြက္

ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္ကိုသာ အေၿခက်က် ခန္ ့အပ္ေပးႏုိင္ရင္ ဘိုင္ပင္ဂူရွိ ဘကေက်ာင္းေလးမွာရွိတဲ့

ေက်ာင္းသားေတြဟာ အစိုးရစာေမးပြဲေတြကိုေၿဖဆိုႏိုင္မွာၿဖစ္ၿပီး သူတို ့ရဲ ့အနာဂတ္ခရီးလမ္းမွာလည္း

အရင္ကထက္ပိုၿပီး ထြန္းလင္းေတာက္ပလာမွာကိုၾကိဳတင္မွန္းဆ တမ္းတၿပီး 

၀မ္းသာပီတိကြ်န္ေတာ္ၿဖစ္မိပါတယ္ဗ်ာ။စကားပံုေတာင္ရွိေသးတာပဲ..တစ္ေယာက္အားႏွင့္ယူေသာ္မရ

တစ္ေသာင္းအားနွင့္ယူေသာ္ရဧ။္ ဆိုတဲ့ဟာေလး။ပရဟိတအဖြဲ ့ေတြအမ်ားၾကီးရွိတာပါဗ်ာ..

နာမည္ေလးပဲကြဲတာပါ..အားလံုးစုစုစည္းစည္းေလးနဲ ့ထိထိေရာက္ေရာက္

သြားၿပီးကူညီလိုက္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ။ပရဟိတေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ ့လည္းေဆြးေႏြးပြဲေလးတစ္ခုေလာက္ေတာ့

လုပ္ၿဖစ္ဦးမွာပါ။အားလံုးတက္ေရာက္ေပးမယ္လို ့လည္းယံုၾကည္ပါတယ္ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ဗ်ာ..ကိုယ့္ထမင္း

ကိုယ္စားၿပီးသူမ်ားေၿပာရင္လည္းခံမယ့္သူပါ..မသန္ ့ရွင္းတဲ့ေရေတြေသာက္ ေရာဂါေတြရၿပီး ေသာကေတြေ၀ေနမယ့္

 အၿဖစ္မ်ိဳးေတြ၊မလံုမၿခံဳ စာသင္ေဆာင္ေလးမွာ တုန္တုန္ရီရီနဲ ့စာသင္ေနရတဲ့ 

ၿမင္ကြင္းေတြ၊၀ါးခုတ္၊မွ်စ္ခ်ိဳးရင္းနဲ ့ပဲေတာထဲမွာ အဆံုးသတ္သြားရမယ့္ဘ၀ေတြ သူတို ့ကိုေတာ့ 

မရေစခ်င္ဘူးဗ်ာ။ၿဖစ္ႏို္င္ေတာ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေလးပါ၀င္ကူညီၾကပါလို ့ကြ်န္ေတာ္ တို႔ 

IT_Youth_Donation အဖြဲ႕ မွ အားလံုးကို ဖိတ္ေခၚပါတယ္ဗ်ာ။

 ဘိုင္ပင္ဂူ (ဂူပင္ရြာ) မွကေလးငယ္မ်ားစာသင္ေနၾကပံု

 ဘိုင္ပင္ဂူရြာေလး၏အေနအထား

လုပ္အားၿဖင့္ေသာ္၄င္း၊ေငြအားၿဖင့္ေသာ္၄င္းပါ၀င္ကူညီမည္ဆိုပါက mail account မ်ားကို Comment 

တြင္ေရးေပးၾကပါရန္ ပန္ၾကားအပ္ပါတယ္ဗ်ာ။ (သို႔မဟုတ္)  it.youth.donations@gmail.com
                                                                         kaung42@gmail.com
                                                                         lwanpaishin@gmail.com သို႔ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ပါသည္။ အဖြဲ႕ကိုယ္စား ေလးစားလွ်က္

Posted in: ပရဟိတ